Mijn eerste week in Canada!
Door: Carmen Poels
Blijf op de hoogte en volg Carmen
09 September 2018 | Canada, London
Wauw, ik zit alweer bijna twee weken hier in Canada. Wat gaat de tijd snel! Maar eigenlijk ook weer niet, want het voelt alsof ik hier al weken zit. Ik heb het zo druk gehad sinds ik hier ben dat ik nauwelijks ben toegekomen aan het schrijven van een blog. Maar hier is hij dan, mijn eerste blog. Enjoy ;)
Er is al zoveel gebeurd de afgelopen twee weken! Donderdag 30 augustus was het zover, het avontuur ging beginnen. Ik was aan de ene kant super zenuwachtig maar aan de andere kant ook heel kalm. Ik had nauwelijks het besef dat ik echt naar Canada zou vertrekken. Van de meeste mensen om me heen had ik al afscheid genomen maar op het vliegveld was mijn familie aan de beurt. Pff, dat was zwaar! Gelukkig vloog ik samen met Bas, Manouk, Eline en Lisa, die ik ken van de Radboud Universiteit. Erg fijn om dat samen te kunnen doen. We vlogen met Jet Airways, een Indiase vliegmaatschappij. De reis ging eigenlijk heel goed. Na 8 uur vliegen kwamen we aan op het vliegveld van Toronto. Eenmaal daar aangekomen moesten we door de douane en daar werden een paar van ons uitgepikt. We moesten bewijzen dat we écht gingen studeren in Canada en ze wilden precies weten wanneer we weer uit Canada zouden vertrekken. Dat was best even spannend allemaal maar gelukkig mochten we het land in woehoeee.
Met een shuttlebus werden we vanuit Toronto naar London gebracht. We kwamen 's avonds laat aan bij de universiteit en konden vervolgens gelijk in onze kamers, ideaal! Ik woon op de campus in "residence" (studentenflat). Dat is hier heel normaal in Canada. De campussen zijn ontzettend groot omdat meer dan de helft bestaat uit residences. Heel anders dan in Nederland maar erg leuk om te ervaren! Mijn kamer is hartstikke prima. Hij was gelukkig al gemeubileerd dus ik hoefde wat dat betreft niks aan te schaffen. De eerste nacht was ik nog alleen in mijn appartement maar de dag erna kwamen ook mijn huisgenootjes aan. Ik woon samen met een meisje uit Duitsland, een Chinees meisje en een meisje uit Australië. Een super divers appartement dus! Erg grappig om de cultuurverschillen tussen ons te ervaren.
Zaterdag organiseerde de uni een 'internationals welcome day' waarop ik met mijn residence wat spelletjes ging doen om elkaar te leren kennen, we kregen gratis eten en we gingen met van die echte gele Amerikaanse schoolbussen naar Walmart. Wat een ervaring is dat zeg. De supermarkten hier zijn echt gigantisch. Het is al een tripje op zich om daar heen te gaan! Daar hebben we wat shit kunnen kopen als pannen, servies en beddengoed. Dat zat dan weer niet bij ons appartement inbegrepen. Toch jammer ;) Boodschappen doen is hier trouwens erg duur en de prijzen in de winkels zijn exclusief belasting. Dus dan sta je bij de kassa en weet je dat je ongeveer 60 dollar moet betalen, dan komt daar nog 15 procent tax bovenop. Super onhandig. En omdat ik natuurlijk maar een beperkt aantal dingen kon meenemen in mijn koffer, dacht ik, ik koop alles daar wel joh. Nou, ik had beter een extra koffer kunnen bijboeken. Ik moest hier bijvoorbeeld al 10 dollar (omgerekend 7 euro) betalen voor een deodorant! Ik mis de Kruidvat nu al.
Wat ik wel echt heel erg fijn vind aan Canada is dat de mensen hier zo ontzettend vriendelijk zijn en behulpzaam. Ze willen je oprecht helpen! Een fun fact is dat mensen hier de hele tijd 'so sorry' zeggen. Maar echt bij alles! Als jij tegen iemand aan loopt zeggen zij sorry, zelfs al is het JOUW schuld. In Nederland krijg je al snel een vernietigende blik op je geworpen.
Vorige week maandag begon de O-week, de introductieweek van Western. Die is eigenlijk voornamelijk bedoeld voor de eerstejaarsstudenten, net als in Nijmegen, maar ook de internationals mochten meedoen. Er werden leuke activiteiten en feestjes georganiseerd maar toch wel vooral gericht op de eerstejaars. De hele week was ook alcoholvrij. Jep, toch wel heel anders dan bij ons. Op de laatste dag van de o-week stond de football game gepland. Zo'n echte "american football game" zoals je die in de films ziet, met orkest en cheerleaders en een mascotte. Alles erop en eraan. Super grappig om mee te maken, al snapte ik vrij weinig van de regels van rugby ;p
Gisteren zijn de echte colleges begonnen en werd ik er even aan herinnerd waarom ik hier ook alweer ben. Juist. Om te studeren natuurlijk ;) Gelukkig zijn de colleges in de eerste week nog vooral introductiecolleges en wat uitleg over het vak dus we kunnen rustig opstarten. Wel duren de colleges hier normaal gesproken 3 uur! In Nijmegen duurt één college maar 1.5 uur dus dit is even wennen. Bij sommige vakken mag ik niet eens een laptop gebruiken en een telefoon is al helemaal een no-go. Hoe ik dit ga overleven weet ik nog niet :o
We gaan zien hoe het me allemaal af zal gaan!
Er is al zoveel gebeurd de afgelopen twee weken! Donderdag 30 augustus was het zover, het avontuur ging beginnen. Ik was aan de ene kant super zenuwachtig maar aan de andere kant ook heel kalm. Ik had nauwelijks het besef dat ik echt naar Canada zou vertrekken. Van de meeste mensen om me heen had ik al afscheid genomen maar op het vliegveld was mijn familie aan de beurt. Pff, dat was zwaar! Gelukkig vloog ik samen met Bas, Manouk, Eline en Lisa, die ik ken van de Radboud Universiteit. Erg fijn om dat samen te kunnen doen. We vlogen met Jet Airways, een Indiase vliegmaatschappij. De reis ging eigenlijk heel goed. Na 8 uur vliegen kwamen we aan op het vliegveld van Toronto. Eenmaal daar aangekomen moesten we door de douane en daar werden een paar van ons uitgepikt. We moesten bewijzen dat we écht gingen studeren in Canada en ze wilden precies weten wanneer we weer uit Canada zouden vertrekken. Dat was best even spannend allemaal maar gelukkig mochten we het land in woehoeee.
Met een shuttlebus werden we vanuit Toronto naar London gebracht. We kwamen 's avonds laat aan bij de universiteit en konden vervolgens gelijk in onze kamers, ideaal! Ik woon op de campus in "residence" (studentenflat). Dat is hier heel normaal in Canada. De campussen zijn ontzettend groot omdat meer dan de helft bestaat uit residences. Heel anders dan in Nederland maar erg leuk om te ervaren! Mijn kamer is hartstikke prima. Hij was gelukkig al gemeubileerd dus ik hoefde wat dat betreft niks aan te schaffen. De eerste nacht was ik nog alleen in mijn appartement maar de dag erna kwamen ook mijn huisgenootjes aan. Ik woon samen met een meisje uit Duitsland, een Chinees meisje en een meisje uit Australië. Een super divers appartement dus! Erg grappig om de cultuurverschillen tussen ons te ervaren.
Zaterdag organiseerde de uni een 'internationals welcome day' waarop ik met mijn residence wat spelletjes ging doen om elkaar te leren kennen, we kregen gratis eten en we gingen met van die echte gele Amerikaanse schoolbussen naar Walmart. Wat een ervaring is dat zeg. De supermarkten hier zijn echt gigantisch. Het is al een tripje op zich om daar heen te gaan! Daar hebben we wat shit kunnen kopen als pannen, servies en beddengoed. Dat zat dan weer niet bij ons appartement inbegrepen. Toch jammer ;) Boodschappen doen is hier trouwens erg duur en de prijzen in de winkels zijn exclusief belasting. Dus dan sta je bij de kassa en weet je dat je ongeveer 60 dollar moet betalen, dan komt daar nog 15 procent tax bovenop. Super onhandig. En omdat ik natuurlijk maar een beperkt aantal dingen kon meenemen in mijn koffer, dacht ik, ik koop alles daar wel joh. Nou, ik had beter een extra koffer kunnen bijboeken. Ik moest hier bijvoorbeeld al 10 dollar (omgerekend 7 euro) betalen voor een deodorant! Ik mis de Kruidvat nu al.
Wat ik wel echt heel erg fijn vind aan Canada is dat de mensen hier zo ontzettend vriendelijk zijn en behulpzaam. Ze willen je oprecht helpen! Een fun fact is dat mensen hier de hele tijd 'so sorry' zeggen. Maar echt bij alles! Als jij tegen iemand aan loopt zeggen zij sorry, zelfs al is het JOUW schuld. In Nederland krijg je al snel een vernietigende blik op je geworpen.
Vorige week maandag begon de O-week, de introductieweek van Western. Die is eigenlijk voornamelijk bedoeld voor de eerstejaarsstudenten, net als in Nijmegen, maar ook de internationals mochten meedoen. Er werden leuke activiteiten en feestjes georganiseerd maar toch wel vooral gericht op de eerstejaars. De hele week was ook alcoholvrij. Jep, toch wel heel anders dan bij ons. Op de laatste dag van de o-week stond de football game gepland. Zo'n echte "american football game" zoals je die in de films ziet, met orkest en cheerleaders en een mascotte. Alles erop en eraan. Super grappig om mee te maken, al snapte ik vrij weinig van de regels van rugby ;p
Gisteren zijn de echte colleges begonnen en werd ik er even aan herinnerd waarom ik hier ook alweer ben. Juist. Om te studeren natuurlijk ;) Gelukkig zijn de colleges in de eerste week nog vooral introductiecolleges en wat uitleg over het vak dus we kunnen rustig opstarten. Wel duren de colleges hier normaal gesproken 3 uur! In Nijmegen duurt één college maar 1.5 uur dus dit is even wennen. Bij sommige vakken mag ik niet eens een laptop gebruiken en een telefoon is al helemaal een no-go. Hoe ik dit ga overleven weet ik nog niet :o
We gaan zien hoe het me allemaal af zal gaan!
-
11 September 2018 - 14:57
Joke Giesbers:
Hé Carmen, wat leuk zo’n blog. Kan ik je gezellig volgen -
11 September 2018 - 19:11
Corry:
Hoi Carmen,wat leuk dat wij je zo kunnen volgen.
Zo te lezen heb je het daar wel naar je zin .Ook moet er nog gestudeerd worden maar dat komt wel goed.
Nog 3 wkn en dan komen wij je bezoeken en gaan we er een paar gezellige dagen van maken.
Groetjes van Corry -
11 September 2018 - 19:27
Herman Poels:
Hoi Carmen, leuk gedaan hoor die blog. Kunnen we allemaal lezen wat je zo allemaal meemaakt. We zien elkaar over zo’n 4 weken. Groetjes papa -
12 September 2018 - 05:51
Ans Van Sleeuwen:
Hoi Carmen,
Leuk zeg zo’n blog om te lezen en je verblijf te volgen.
Heel veel succes met je studie en een fijne tijd daar samen met je studiegenoten.
Lieve groet uit Mill,
Sjef en Ans -
12 September 2018 - 09:29
Patricia Reijs:
Heel leuk geschreven Carmen.
Zo kunnen we een beetje volgen hoe het met je gaat.
Groetjes -
14 September 2018 - 17:17
Anny Bergmans:
Hoi Carmen fijn dat we jouw kunnen volgen
Succes met je studie en veel plezier
Groetjes uit Langenboom
-
18 September 2018 - 04:18
Tante Tonny:
He Carmen,
Gelukt!
Bedankt voor de link.
Superleuk jouw blog. Ik wens je een hele mooie studeertijd toe! Veel plezier!
Groetjes van Anton en mij. -
29 September 2018 - 07:14
Thea Reijs:
Ik ben blij dat ik jou kan volgen Carmen. Geniet van alle leuke dingen om je heen. Fijn dat papa komt met Corry en geniet er van samen. Groetjes van Thea en een dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
